Կանադայի Դարթմութ քաղաքից Ռիտա Փարսոնսն ընդամենը 15 տարեկան էր, երբ 2011 թվականին ընկերոջ հետ երեկույթի գնաց։ Ցա վոք, այս երեկույթը երիտասարդ աղջկա համար մղձավանջի սկիզբ դարձավ՝ մի մղձավանջ, որն ի վերջո ավարտվեց ողբերգությամբ: Այդ գիշեր չորս դասընկերներ բռնաբարել են Ռիտային։ Իսկ նրանցից մեկը լուսանկարել է բռնաբ արությունը և նկարները բաժանել դպրոցում։ Ռիտան համարձակություն չունեցավ անմիջապես մորը պատմելու կատարվածի մասին։
Միայն մի քանի օր անց նա լ աց եղավ և ամեն ինչ պատմեց մորը՝ Լիային։ Լիան անմիջապես դստերը տարել է հի վանդանոց, սակայն հի վանդանոցը չի կարողացել օգնել։ Ոստի կաններն անգամ չչարչարվեցին բռն ..ություն գործադրած դասընկերներին հարցաքննել, և ոչինչ չարեցին լուսանկարներով հեռախոսը գտնելու համար։ Մեկ տարի անց գործը փակվեց ապացույցների բացակայության պատճառով … «Նրան մենակ են թողել. Ընկերները երես թեքեցին նրանից։
Նա անընդհատ վիր ավորվում էր իր հասակակիցներից ..», – ասաց Ռիտայի մայրը: Ի վերջո վիճակն այնքան վա տացավ, որ աղջիկն այլեւս չցանկացավ ապրել այս աշխարհում։ Ահա թե ինչ է նա գրել 2013 թվականի մարտի 3-ին ֆեյսբուքյան իր էջում. «Վերջում մենք կհիշենք ոչ թե մեր թշ նամիների խոսքերը, այլ մեր ընկերների լռությունը». Բռն աբարությունից 17 ամիս անց Ռիտան ինքնաս պան է եղել լոգարանում։
Երբ մայրը կարողացավ բացել լոգարանի դուռը, արդեն ուշ էր։ Ռիտան ուղ եղի լուրջ վնա սվածք ուներ. Նրան տեղափոխել են հի վանդանոց։ Ոստի կանությունը ոչ մեկին մեղ ադրանք չի առաջադրել ապացույցների բացակայության պատճառով։ Ռիտայի հայրը՝ Գլեն Քենինգը, պնդում է, որ իր դուստրը մա հացել է հիաս թափությունից, այլ ոչ թե ահաբ եկումից, քանի որ ոչ ոք չի կարողացել օգնել նրան՝ ոչ ոստի կանությունը, ոչ դպրոցը։
