Ես վերադառնում էի աշխատանքից և որոշեցի տուն գնալ այգու միջով։ Ժամը իննին մոտ էր և արդեն սկսել էր մթնել։ Եվ հետո հանկարծ, հենց ճանապարհի վրա, տեսա մանակական սայլակ։ Զարմանալի էր, որ որևէ մեկը կարող էր մոռանալ այդքան մեծ իրը: Արդյոք որևէ նորաթուխ մայր այնքան գլխապ տույտ է ունեցել, որ մոռացել է իր մանկասայլակը: Ես այնտեղ նաև մի փոքրիկ երեխայի տեսա:
Նա վազեց դեպի ինձ և ես գրկեցի նրան:Ես նրա համար ուտելու բան գնեցի և մոտեցա ոստ իկանին, որ հայտնեմ երեխայի մասին: Ոստ իկանը ամեն ինչ լրացնելուց հետո, ինձ խնդրեց, որ ես փոքրիկին մեր տուն տանեմ, մինչև ծնողներին կգտնեն: Ես նրան տարա մեր տուն: Ամուսինս ու երկու աղջիկներս շատ ուրախացան, երբ տեսան նրան: հաջորդ օրը երեկոյան ամեն ինչ պարզվեց: Նրա մայրը հ ղի է եղել և գլխապտո ւյտի պատճառով ընկել է,
իսկ երեխան չի հասկացել և հեռու է գնացել նրանից: Մորը ուշ են գտել, բայց կարողացել են փրկել և իր, և երեխայի կյանքը: Նրա ամուսինը եկավ երխայի հետևի: Նա նույնիսկ գումար առաջարկեց մեզ, բայց ես մեր ժեցի:նոր ծնված երեխային իմ անունով կոչեցին՝ Մարիա: Հիմա մենք ընտանիքներով շատ մոտ ենք: Ես ու ամուսինս կնքել ենք նրանց փոքրիկին: Նյութը հրապարակման պատրաստեց News415Media-ն
