Ես ամուսնացած էի ավելի քան 10 տարի, բայց երբեք չէի հղիանում, սկեսուրս ինձ շատ վատ էր վերաբերվում այս կապակցությամբ, չնայած ամուսինս կարծես սիրում էր ինձ և չէր պատրաստվում բաժանվել, քանի որ մենք երեխաներ չէինք ունենում։ Մի օր նկատեցի, որ ուշացել եմ և ամեն դեպքում որոշեցի թեստ անել, և ինչքան ուրախացա, երբ տեսա թեստի վրա երկու շերտագիծ։ Ամուսինս աշխատանքից տուն եկավ, պատմեցի այս լուրը, նա նույնպես շատ ուրախացավ։
Հղիությունն ընթացավ առանց բարդությունների, ես տղա ծնեցի, անունը դրեցի Գուրգեն։ Սկզբում ամուսինս ինձ ամեն ինչում օգնում էր, հետո սկսեցի նկատել, որ նա անհետանում էր աշխատանքի վայրում, երբեմն հա րբած էր գալիս։ Երբ հարցրի, թե ինչ է պատահել, ինչու է իրեն այդպես պահում, ասաց, որ ուղղակի հոգնել է։Երբ որդիս մեկ տարեկան էր, ամուսինս հավաքեց իրերն ու դուրս եկավ տնից՝ ասելով, որ հանդիպել է մեկ ուրիշի և չի պատրաստվում դիմանալ երեխայի լա ցին ու ճի չին։
Կարծում էի, որ կյանքս փոխվել է, այլևս չեմ կարողանա ոտքի կանգնել, բայց ուժերս հավաքեցի և նրան դուրս հանեցի իմ կյանքից։ Որ տղաս մի քիչ մեծացավ, ուղարկեցի մանկապարտեզ:Մի օր ծանր պայուսակներով վերադառնում էի աշխատանքից, մի մարդ օգնեց տանել փաթեթները և պարզվեց, որ նույն մուտքից ենք։ Նրան, ըստ երևույթին, դուր էի եկել, քանի որ հաճոյախոսություններ էր անում, որոշ ժամանակ անց մենք ամուսնացանք և ես երջանիկ եմ։ Նյութը հրապարակման պատրաստեց News415Media-ն
