Տաթևը ամուսնացել է քսան տարեկանում։ Մայրիկը փորձեց հետ պահել դստերը, բայց նա չլսեց։ Տաթևն ամուսնացավ Գարիկի հետ, իսկ մեկ ամիս անց հայտարարեց, որ երեխայի է սպասում։ Երբ երեխան ծնվեց, Գարիկը ծն նդատուն չեկավ։ Բժի շկը նկատեց, որ տղան կարող է չքայլել: Նա մորը հայտնեց, որ երեխան կարող է չկարողանալ քայլել։ Տաթևը վա խենում էր ամուսնուն ասել այս մասին։ Նա կարծում էր, որ նա կթողնի իրենց: Երևի աղջիկը չէր ասի, եթե բո ւժման համար գումարի կարիք չունենար։
Գարիկը գոռաց, ձեռքերը թա փահարեց, չէր հավատում, որ դա իր որդին է. -Մեր ընտանիքում բոլորն առ ողջ են, նշանակում է, որ նա իմ տղան չէ: Ես խնդիրներ չեմ ուզում և փող չունեմ ձեզ համար։ Ես գնում եմ, ալիմենտ չեմ վճարի։ Ծնն դաբերել ես, հիմա մեծացրու, – հրաժեշտ տվեց Գարիկը: Տաթևի համար դժ վար էր։ Նա երեք տեղ էր աշխատում տղային բո ւժելու համար: Սուրենը մեծացավ՝ գեղեցիկ և արագաշարժ տղա դարձավ: Մինչ Տաթևն աշխատում էր որդու համար, Սուրենի տատիկը խնամում էր նրան։
Տղան մեծացավ, ավարտեց դպրոցը, գնաց ծրագրավորող սովորելու: Մայրը շատ էր սիրում նրան: 16 տարեկանից Սուրենը աշխատում էր և ամեն ինչով օգնում մորը, իսկ երբ ավարտեց համալսարանը, սկսեց աշխատել մեծ ընկերությունում։ Տաթևը որդու խնդրանքով թողեց աշխատանքն ու իրեն նվիրեց կենցաղային գործերին։ Երկու տարի անց հայտնվեց Գարիկը։ Նա հեռախոսով զանգեց որդուն ու հանդիպում կազմակերպեց։
Գարիկը Սուրենին բո ղոքեց իր վատ վիճակի համար։ Նա ասաց, որ կինը խլել է նրա ողջ ունեցվածքը, թողել է առանց փողի, իսկ ինքը հի վանդ է։ Գարիկը որդուց գումար խնդրեց, բայց նա մե րժեց։ Այնուհետև Գարիկն ասաց, որ որդուն դա տի կտա: Սուրենն էլ ավելի է հիա սթափվեց հորից։ Նա սկսեց հասկանալ, որ այս աշխարհում միայն մայր ու տատիկ ունի։ Նյութը հրապարակման պատրաստեց News415Media-ն
