Ես ամուսնացա համալսարանն ավարտելուց անմիջապես հետո։ Ես աշխատանքի ընդունվեցի մեկ խոշոր ընկերությունում։ Ամուսինս լավ գումար էր վաստակում, բայց ոմանք կարծում էին, որ ամուսնուս կողքին պետք է լինի ֆինանսապես կայացած աղջիկ, այսինքն՝ ոչ ես։ Մեր տանը ոչ մի օր չի անցել առանց սկանդալների իմ աշխատանքի պատճառով։ Սկեսուրս Կարենի կողքին միշտ պատկերացնում էր իր ընկերուհու դստերը, ով գեղեցկության սրահում ադմինիստրատոր էր աշխատում։
Նման մտքերով, սկանդալներով ու ճի չերով ես 2 տարի ապրեցի, հետո ամուսնալուծության հայց ներկայացրի։ Կարենը խնդրեց մնալ, խոստացավ, որ շուտով կտեղափոխվենք այլ բնակարան, կյանքը կփոխվի, իսկ մայրս կդադարի մեզ անհանգստացնել, բայց նյ արդերս լարվել էին։ Այդ սթ րեսսի պատճառով նույնիսկ առ ողջական խնդիրներ ունեցա։ Ինչ կարող է անել կինը, եթե չունի անձնական կյանք: Աշխատանք, աշխատանք և միշտ աշխատանք: Ես խորացա գործի մեջ, աշխատում էի օրական գրեթե 14 ժամ:
Հանկարծ հասկացա, որ կարող եմ նույնքան աշխատել ինձ համար և շատ անգամ ավելի շատ վա ստակել։ Այս գաղափարը սկսեց հետապնդել ինձ: Շուտով թողեցի աշխատանքս և սկսեցի զբաղվել անշարժ գույքով: Սա իմ մասնագիտությունը չէ, բայց այս փաստն ինձ չխանգարեց: Ես հասա իմ ոլորտում բարձունքներին և մեկ տարի անց դարձա իմ փոքրիկ քաղաքի ամենամեծ ձեռներեցներից մեկը: Այդ ժամանակ ես արդեն 2 բնակարան ունեի քաղաքում։
Ես վաճառեցի դրանք և գնեցի իմ սեփական 2 հարկանի առանձնատունը` պատշգամբով և քաղաքից 10 կմ հեռավորության վրա գտնվող հողամասով: Բոլորը գիտեին իմ հաջողությունների մասին, իհարկե, նաև սկեսուրս։ Նա ինձ բազմիցս զանգահարեց, առաջարկեց հանդիպել, քանի որ ես արդեն հարուստ էի։ Ես , իհարկե, նարն մերժեցի, բայց ամուսնուս նկատմամբ զգացմունքներս դեռ չէին սառել և ի վերջո, մենք վերամիավորվեցինք․ Նյութը հրապարակման պատրաստեց News415Media-ն
