Աստղիկի ամուսինը վեց ամսից ավելի էր արտերկրում էր։ Նա գնացել էր աշխատելու, քանի որ նրա ընտանիքը բավականին վատ էր ապրում։ Մի անգամ Վարդանը նամակ է ուղարկել կնոջը, որտեղ նա ասել է, որ գտել է մեկ ուրիշին։ Նման խոստովանությունից ցնցված կինը չէր կարողանում հավատալ, որ ամուսինն իրեն դավ աճանել է։ Սակայն սա շատ հեռու էր այդ օրվա վերջին լուրը լինելուց։ Ամառային նստաշրջանից հետո նրա աղջիկը վերադարձավ տուն։
Նա սովորում էր մայրաքաղաքում և արդեն 2 տարի էր՝ չէր ապրում հայրենի գյուղում։ Երբ Նունեն եկավ, նա պարզապես այլ այլված էր։ Մայրը անմիջապես նկատեց կլորացած փորը և հասկացավ ամեն ինչ։ Դուստրը ոչինչ չթաքցրեց և ասաց, որ երեխայի հայրը լքել է իրենց։ Հորիզոնում մի շարք նոր մարտահրավերներ կային: Ինչպես ապրել առանց ամուսնու և ինչպես պահել և՛ աղջկան, և՛ թոռանը, ով պատրաստվում է ծնվել:
Աստղիկը չգիտեր ինչ անել, բայց պատրաստ էր ամեն ինչի։ Նունեն սպասվածից շատ ավելի շուտ հայտնվեց հի վանդանոցում։ Մայրիկը կարողացավ աշխատանքից գալ միայն ուշ երեկոյան, իսկ երբ եկավ, պարզվեց, որ դուստրն այլևս ծննդատանը չէ։ – Նա փախավ,- հանգիստ ձայնով ասաց բժ իշկը: Ինչպես ցույց է տալիս պրակտիկան, նորածին մայրերը հաճախ դա անում են, հատկապես, եթե երեխան անցանկալի է: Ձեր աղջիկը չի կարողացել կապ հաստատել դստեր հետ:
Իսկ երբ նրան ցույց տվեցին երեխային, Աստղիկը ապ շեց: -Ձեր թոռը թխամորթ է, – պատասխանեց մանկաբա րձուհին: Աստղիկն անմիջապես ուշքի չեկավ։ Խնդիրները մեկը մյուսի հետևից ընկան նրա վրա։ Բայց նա չէր ուզում հրաժարվել երեխայից: Մի քանի օր անց Նունեն կապվեց. -Մայրիկ, ես սխալվել եմ: Ես չեմ ուզում նման երեխա մեծացնել։ Դու նույնպես չպետք է անես դա: Տար նրան մանկատուն, խնդրում եմ։ Ես ուզում եմ նոր կյանք սկսել:
Նոր կյանք. Նոր կյանք սկսվեց ոչ միայն Նունեյի, այլև նրա մոր համար։ Երեխան մեծացավ որպես հանգիստ և առ ողջ երեխա։ Հենց որ գործերը կամաց-կամաց սկսեցին լավանալ, Աստղիկի ամուսինը տուն եկավ։ Նա արցո ւնքոտ ներողություն խնդրեց և ասաց, որ հասկացել է, թե ինչ սխալ է թույլ տվել։ Հետո ամուսինը լսեց երեխայի լա ցը:Երբ Վարդանն իմացավ երեխայի մասին, անմիջապես մտածեց, որ Աստղիկի երեխան է։
Կինը նրան չէր ասել ճշմարտությունը։ Նա ուզում էր տեսնել, թե ամուսինն ինչպես կարձագանքի երեխային։ Նա չգտավ ինչ ասել և նորից հեռացավ։ Մի երկու օր հետո Վարդանը նորից վերադարձավ. -Ես չեմ ուզում ապրել առանց քեզ։ Եվ ինձ չի հետաքրքրում, թե դա ում երեխան է: Ես պատրաստ եմ քեզ համար ամեն ինչի: Նրանք զրուցեցին ամբողջ գիշեր։ Այդ ժամանակ Աստղիկի ամուսինը իմացավ, որ իր դուստրը լույս աշխարհ է բերել երեխային, իսկ հետո պարզապես լքել է։
Նա որոշեց ամեն գնով ոտքի կանգնեցնել թոռանը։ Իսկ Նունեյի հետ ծնողները գործնականում կորցրել եէին կապը։ Աստղիկն ու Վարդանը իրենց թոռանը մեծացրին որպես բարի ու համակրելի տղա։ Ի դեպ, նրան Հովհաննես են անվանել՝ ի պատիվ երեխային ծնն դաբերած բժ շկի։ Երեխան իրեն դպրոցում վա տ էր զգում: Երեխաները անընդհատ ծաղրում էին նրան, բայց ծնողները միշտ նրա կողքին էին։ Նրանք ամեն ինչ արեցին տղային լավ կյանք ուղորդելու համար:
Հովհաննեսի ծնողները չեն ասել, թե ով է նրա իրական մայրը։ Սակայն Նունեն հայտնվեց ինքն իրեն։ Նա տուն եկավ, երբ որդին 18 տարեկան էր։ Պարզվեց, որ նրա կյանքը չի ստացվել։ Նա մի քանի տարի ապրել է ամուսնու հետ, բայց նա լքել է նրան, երբ պարզվել է, որ Նունեն այլևս չի կարող երեխա ունենալ։ Նունեյի ծնողները պատրաստ չէին ներել իրենց դստերը, թեև նա զղջացել էր իր արարքի համար։ Ամեն ինչ մտածելուց հետո Աստղիկը որոշեց, որ Հովհաննեսը ինքը պետք է որոշի,
թե արդյոք ցանկանում է շփվել սեփական մոր հետ: Նա իրավունք ունի իմանալու ճշմարտությունը։ Ինչ է մեզ սովորեցնում այս պատմությունը: Երիտասարդ մայրը հի վանդանոցից փախչելուց հետո լքել է երեխային: Դրա համար շատ պատճառներ կարող են լինել: Սակայն մեզ թվում է, որ գլխավորներից մեկը երեխայի մա շկի գույնն էր։ Ցա վոք ս րտի, չնայած մեր աշխարհի բուռն զարգացմանը, դեռ կան մարդիկ, ովքեր տարբեր հիմքերով խտրականություն են դրսևորում միմյանց նկատմամբ: Նյութը հրապարակման պատրաստեց News415Media-ն
