Նարեկը երեսունհինգ տարեկան է, ամուսնացած է արդեն վեց տարի։ Նա շատ էր սիրում կնոջը։ Նա նեղս րտում էր, որ երեխաներ չունեն։ Կինն առ ողջ է, նա նույնպես, բայց կինը չէր ուզում երեխաներ ունենալ։ Մեկ անգամ չէ, որ Նարեկը բարձրացրել է այս հարցը, սակայն նրա սիրելին պատասխանել է, որ չի ծնն դաբերի։ Կինը մի քանի անգամ առաջարկել է երեխա վերցնել մանկատնից, սակայն Նարեկը դեմ է եղել։
Ինչու վերցնել ուրիշի երեխային, երբ նրանք կարող են ունենալ իրենցը: Այնքան շատ են այն զույգերը, ովքեր երազում են երեխաներ ունենալ, բայց առ ողջական խնդիրների պատճառով չեն կարողանում երեխաներ ունենալ, իսկ նրանք ունեն բոլոր հնարավորությունները, սակայն կինը չի ցանկանում։Նա սիրում է երեխաներին, պարզապես վախենում է հենց ծնն դաբերության գործընթացից։
Ասում է՝ ծնն դաբերությունը խլում է առ ողջությունն ու երիտասարդությունը և դա շատ ցա վոտ գործընթաց է։ Եթե նա կարողանար իր վրա վերցնել երեխայի ծնունդը, նա դա կաներ առանց վարանելու։ Եվ հետո նրանք այլևս քսան տարեկան չեն, ժամանակը չի սպասում։ Վերջերս Նարեկն ամեն ինչ պատմեց մորը:Նա ուզում էր նրանից խորհուրդ հարցնել, բայց դա անում էր ավելի հազվադեպ:
Մայրը հեռախոսով զանգահարել է որդու կնոջն ու փորձել համոզել, որ չվախենա ծնն դաբերությունից։ Կնոջը դա այնքան էլ դուր չի եկել և նա սկանդալ է սարքել։Կյանքը միագույն է առանց երեխաների: Նա հաճախ էր պատկերացնում, թե ինչպես է որդու հետ ձկնորսության գնալու կամ դստերը պարի խմբակ տանելու։ Ինչպես են նրանք բոլորը հանգստյան օրերին գնալու ամառանոց, գետ:
Այնքան լավ է, երբ ընտանիքը երեխաներ ունի: Ընկերը խորհուրդ է տալիս թողնել կնոջը և գտնել այնպիսի կին, ով պատրաստ կլինի լույս աշխարհ բերել իր երեխային։ Նույն կարծիքին են նաև Նարեկի ծնողները։ Նա ուրիշի կարիք չունի,, նա սիրում է իր կնոջը և վստահ է, որ նա հիանալի մայր կլինի, թեև ինքը դեռ չի հասկանում դա։ Բայց ինչպես համոզել նրան ։ Միգուցե մի քիչ էլ սպասի։ Նյութը հրապարակման պատրաստեց News415Media-ն
