Հարսիս հետ խոսելուց հետո ես արդեն վա խենում եմ, որ նա ինձ դուրս կհանի իմ սեփական բնակարանից. Ու չգիտեմ ինչ եմ անելու.

հետաքրքիր Պատմություններ

Երբեք չէի մտածում, որ ստիպված կլինեմ երկրորդ անգամ ամուսնանալ նախկին ամուսնուս հետ։ Բայց կյանքը չդասավորվեց այնպես, ինչպես պլանավորել էի:Մենք միասին ապրել ենք 15 տարի, ունենք որդի ու դուստր։ Ես երկար դիմանում էի ամուսնուս հարբեցողություններին, բայց երբ նա սկսեց ինձ ծեծել, ես որոշեցի բաժանվել։ Այդ ժամանակ նրա մայրն ապրում էր քաղաքի մեկ այլ թաղամասի մեկ սենյականոց բնակարանում։ Ես սպասում էի,

որ ամուսնալուծությունից հետո նա կտեղափոխվի նրա մոտ, իսկ ես կմնամ երեխաների հետ մեր մի սենյականոց բնակարանում։ Սակայն սկեսուրս կտրականապես հրաժարվեց ընդունել նրան՝ ասելով, որ չի ցանկանում իր հարբեցողի հետ ապրել։Ես հասկացա նրան, ուստի չպնդեցի, բայց չկարողացա դուրս վռնդել ամուսնուս, քանի որ այս բնակարանը նաև իրենն էր։ Այսպիսով սկսեցինք միասին ապրել, միայն նա էր մենակ, իսկ ես՝ երեխաների հետ։

Չեմ ասի, որ խնդիրներ չեն եղել, քանի որ նույն սենյակում չշփվելը շատ դժ վար է։ Բայց դա այլ խոսակցություն է: Ամուսինս խմում էր, բայց մեզ ձեռք չէր տալիս։ Խոստովանում եմ, սպասում էի, որ սկեսուրիս մահից հետո նա կտեղափոխվի այդ բնակարան (միակ որդին է և ժառանգորդը), բայց այդպես չեղավ:Մեր աղջիկը հղ իացավ 18 տարեկանում և ամուսնացավ։ Նրանք ապրելու տեղ չունեին, սկեսուրս համաձայնեց, որ իր հետ բնակություն հաստատեն։

Հինգ տարի նրանք միասին են ապրել՝ առանց վեճերի ու կոնֆլիկտների, ուստի տատիկը բնակարանը թողեց թոռնուհուն՝ որոշելով, որ մեր տունը կժառանգի թոռնիկը։Որդիս ամուսնացել է, ապրում է զոքանչի հետ։ Ես ու ամուսինս դեռ միասին ենք։ Աշխատավարձը տուն է բերում, պատրաստում եմ, մաքրում եմ, երեխաներիս ու թոռներիս միասին ենք այցելում (աղջիկս արդեն երկու, տղաս էլ երկու աղջիկ ունի)։

Հարսս շատ դժգոհ է, որ մեր աղջիկը բնակարան ունի, բայց մենք մեր տղային ոչինչ չենք տվել։ Չնայած պարբերաբար գումարով օգնում ենք, նաև մեքենա ենք գնել, բայց դա հաշիվ չէ:Երեք ամիս առաջ ամուսնուս սարսափելի հիվանդություն ախ տորոշեցին։ Բոլորս շոկի մեջ էինք, իսկ հարսս բոլորիս ասաց. -Երբ հայրիկը մահանա, մենք անմիջապես կտեղափոխվենք ձեր բնակարան, իսկ դու գյուղ կգնաս քո մոր մոտ:

Ես չկարողացա ի պատասխան բառ արտասանել, այնքան ցնցվեցի նրա լկտ իությունից։ Որդին լռեց, ըստ ամենայնի, ավելի վաղ քննարկել էին այս հարցը։ Ամուսինը չպատասխանեց, պարզապես դուրս եկավ տնից ու միայն երեկոյան վերադարձավ։ Նա ասաց, որ ինքն է մեղավոր իմ ու երեխաների առաջ, ուստի ուզում է օգնել ինձ, առաջարկեց նորից ամուսնանալ, որ ես լինեմ իր բնակարանի ժառանգը։ Եվ նա ինձ համար նվիրատվություն գրեց։Մենք ամուսնացանք մեկ շաբաթ առաջ։

Այս մասին, նվիրատվության մասին նույնպես ոչ ոք չգիտի։ Ամուսինս ասաց, որ իր մահից հետո ես պետք է իմ բնակարանը կտակեմ ոչ թե տղայիս, այլ թոռնուհիներիս (նրա երեխաներին) ։ Նա ասաց, որ որդիս կորցրել է ժառանգության իրավունքը։ Ես համաձայն եմ նրա հետ, բայց վախենում եմ, որ ամուսնուս մա հից հետո հարսս ինձ հանգիստ չի թողնի։ Որդուս կողմից պաշտպանության հույս չունեմ: Նյութը հրապարակման պատրաստեց News415Media