Սիրելի մայրիկ և հայրիկ ։ Խնդրում եմ, տարեք ինձ տուն: Խոստանում եմ, որ միշտ ապուր եմ ուտելու ու խելոք եմ ինձ պահելու։ Ձեր Անգելինա

հետաքրքիր Պատմություններ

Չընթերցված նամակը երբեմն կարող է ս արսափելի գաղտնիքներ պահել: Թղթի վրա ասվածը երբեք հասցեատիրոջը չի հասնի: Երբեմն հարազատներն ու ընկերներն այնքան են ուզում մի քանի խոսք ասել հանգ ուցյալին: Գոնե մեկ անգամ… Այդպես էր մտածում նաև փոքրիկ Անգելինան։ Մոտ մեկ տարի նա ստիպված էր ապրել հորեղբոր և մորաքրոջ, ինչպես նաև հորեղբոր (այժմ՝ խորթ եղբոր)՝ Արտեմի հետ։ Անգելինայի ծնողները մեկ տարի առաջ մա հացել են ավտով թարից, իսկ մորաքույր Աննան որդեգրել է նրան։

Սկզբում թվում էր, թե ամեն ինչ լավ է։ Նա լավ էր վերաբերվում աղջկան, նույնիսկ հո գեբանի մոտ է տարել: Սակայն ժամանակի ընթացքում իրավիճակը փոխվեց։ Աննան սկսեց օգտագործել այն գումարները, որոնք պետությունը վճարում էր Անգելինայի անձնական կարիքների համար։ Նոր ընտանիքը դադարեց հետաքրքրվել աղջկա առ ողջությամբ կամ ցանկություններով։ Հոգեբան Կարինեն զանգահարեց և փորձեց բացատրել խնա մակալ մորը,

որ աղջիկը դեռևս իր խորհրդատվության կարիքն ունի, բայց Աննան և նրա ամուսինը չէին ուզում լսել։ Ո ղբերգական դեպք․ Փոքրիկ Անգելինան փորձում էր դիմանալ խնամատար ընտանիքում ցանկացած վերաբերմունքի։ Նա հրաժարվեց նոր խաղալիքներ և գունազարդման գրքեր գնելուց: Քաղցրավենիք կամ համեղ ուտելիք չէր խնդրում Նա հույս չուներ, որ Աննան ու ամուսինը իրեն մի տեղ կտանեն զբոսնելու ու զվարճանալու։ Նա պարզապես ապրում էր և փորձում էր չկորցնել ս իրտը:

Եվ երբեմն նա անկեղծորեն դիմում էր մայրիկին և հայրիկին և խնդրում օգնել իրեն: Մի օր Անգելինան տեսավ, որ իր խորթ եղբայրը կերել է բոլոր քաղցրավենիքները, բացի մեկ կոնֆետից։ Նա երկչոտ հարցրեց Աննային, թե արդյոք նա կարող է վերցնել այդ կոնֆետը, ինչին ի պատասխան կինը հեռու տարավ աղջկան, քանի որ այդ պահին նա հեռախոսով էր խոսում։ Ի դեպ, Կարինեն նորից զանգահարեց: Նա շատ էր անհ անգստանում իր փոքրիկ հի վանդի համար։

Եվ ոչ իզուր։Արտեմը շուտով հիշեց վերջին կոնֆետի մասին, բայց փոքրիկ Անգելինան արդեն կերել էր այն։ Տղան երկար ժամանակ չմտածեց և սկզբում լ աց եղավ, իսկ հետո բո ղոքեց հորը: Հայրը երկու 5 տարեկանից ավելիի խելք չուներ, ուստի ևս մեկ անգամ նախատեց Անգելինային և նաև հարվածեց նրա գլխին։ Վախեցած աղջիկը փախավ իր սենյակ և թաքուն որոշեց նամակ գրել դրախտում գտնվող մորը։ <<Սիրելի մայրիկ և հայրիկ հեռացրեք ինձ Աննայից։ Նա ինձ խաղալիքներ չի գնում, ուտելիք չի տալիս:

Նրա ամուսինը ծե ծում է ինձ։ Խնդրում եմ, տարեք ինձ տուն: Խոստանում եմ, որ միշտ ապուր եմ ուտելու ու խելոք եմ ինձ պահելու։ Ձեր Անգելինա:>> Հոգեբան Կարինեն կարողացավ հանդիպել Անգելինայի հետ և իմացավ այն ամենը ինչ արել էին երեխայի նկատմամբ Աննան ու ամուսինը: Նա կարողացավ հասնել նրան, որ պատժվեն Աննան ու ամուսինը, իսկ փոքրիկ Անգելինային նա որդեգրեց և Անգելինան վերջապես հանգիստ և խաղաղություն գտավ: Նյութը հրապարակման պատրաստեց News415Media