Փոքրիկ Գարիկը չէր ցանկանում տուն վերադառնալ։ Նրա մայրը ամբողջ օրը պառկում էր բազմոցին և արթնանում էր միայն խմելու համար: Բայց նախկինում ամեն ինչ այլ էր։ Եր իր հայրիկը կար՝ կենսուրախ ու գեղեցիկ մի տղամարդ, գցում էր նրան իր գիրկը, խաղում հետը։ Երբ հայրը հի վանդացավ, գնացին նրան հ իվանդանոցում տեսնելու, իսկ երբ հայրը մա հաց ավ, մայրը վերցրեց շիշը։
Շուտով նրան ազատեցին աշխատանքից։ Սկեսուրը չօգնեց, բոլոր հարազատներն էլ երես թեքեցին։ Գարիկը թաքուն շշեր էր հավաքում, որ գոնե կոպեկ ունենա։ Ամանորից հետո Գարիկի ընկերներից մեկը նրան աշխատանք էր առաջարկել՝ սյուների վրա հայտարարություններ տեղադրել։Տղայի երջանկությանը չափ ու սահման չկար։ Մի անգամ, երբ Գարիկը գրություններ էր փակցնում իր տարածքում, նրա վրա հարձակվեցին թափառող շները։
Նա գոռաց, սկսեց զանգահարել մորը … – Գարիկ, որդիս, – նա լսեց ծանոթ ձայն: Մայրը վազեց նրա մոտ, գրկեց նրան, իսկ հարևանները օգնեցին շներին քշել: Արթնանալով՝ տղան նկատեց, որ մայրը առանց կոշիկների, ինչ-որ թեթև խալաթով վազել է դեպի իրեն։ Հարևանը նրան ուղեկցեց մինչև բնակարան։ Գոռը, այդպես էր հարևանի անունը, առաջին անգամ էր իրենց տանը։ Նա նայեց շուրջը,
նկատեց ամբողջ խառնաշփոթը, հասկացավ իրավիճակը։ Դրանից անցավ մի քանի օր։ Այդ դեպքից հետո մայրը բնական հյութից ավելի թունդ ոչինչ չի օգտագործել։Նա մաքրեց տունը, թափեց աղբը, դուռը ընդմիշտ շրխկացրեց «ընկերների» վրա։ Հանկարծ դուռը թակեցին։ Շեմին Գոռն էր կանգնած՝ ձեռքին տարբեր ապրանքներով տոպրակներ։ Երբ մութն ընկավ, Գարիկը գնաց քնելու։
Մայրիկը և Գոռը երկար նստեցին խոհանոցում:Գարիկը լսում էր նրանց խուլ ձայները: Գոռը դարձավ Գարիկի տան հաճախակի այցելուն։ Գարիկը երբեք մորն այդքան երջանիկ չէր տեսել. -Գարիկ, դեմ չես, որ ամուսնանամ Գոռի հետ: -Իհարկե ոչ, մայրիկ: Ես քեզ շատ եմ սիրում: Ես իսկապես ուզում եմ, որ դուք լինեք ամենաերջանիկը: Նյութը հրապարակման պատրաստեց News415Media-ն
