Ես երբեք չեմ հասկացել, թե ինչպես կարելի է սիրել ուրիշի երեխային։ Ինչպես կարող ես նույնիսկ պատասխանատվություն ստանձնել: Հանգամանքները ինչպես էլ զարգանան, այս երեխաները երբեք ընտանիքի անդամ չեն դառնա։ Նրանց կենսաբանական ծնողները կլինեն առաջին տեղում: Երբեք չէի մտածի, որ նման ճակատագիր կդիպչի իմ ընտանիքին։ Տղաս կապվեց ամուսնալուծվածի հետ, ով երեխա ունի իր առաջին ամուսնությունից:
Ես փորձեցի անմիջապես բացատրել նրան, բայց ապարդյուն: Ես արյո ւնակից թոռներ եմ ուզում, ոչ թե խորթ զավակներ: Բայց որդիս պնդում է, որ տղան յուրայինի նման է և ես պարտավոր եմ ընդունել նրան։ Նրա կինը շատ ուրախ է դրա համար: Այժմ որդիս ապահովում է նրանց և լուծում բոլոր խնդիրները նրանց փոխարեն: Նրա կնոջ բախտը բերել է: Իմ բոլոր միջամտություններն անհաջող էին։
Ես որոշեցի զրուցել ընկերուհիներիս հետ այն հույսով, որ նրանք ինձ խորհուրդ կտան։ Նրանք նման բան չեն ապրել, բայց լիովին պաշտպանում են իմ դիրքորոշումը։ Նրանք կարծում են, որ տղաս ազնվորեն է վարվել, և ես պետք է հպարտանամ նրանով։ Բայց ես չեմ ուզում խրախուսել նրան: Եվ ես չեմ ուզում, որ իմ տղան իր ամբողջ կյանքում կրի ուրիշի խաչը։ Եթե աղջիկներն իմանան, որ իրենց կընդունեն երեխայի հետ,
կսկսեն չմտածված ծննդաբերել ու կդադարեն գնահատել ընտանիքը։ Պետք է գլխով մտածել։ Իմ երիտասարդության տարիներին այդպես չէր։Ես չեմ հանձնվում և հույս ունեմ, որ կկարողանամ որդուս ուղղորդել ճիշտ ճանապարհով։ Միգուցե նա վերջապես կսկսի պարզ տեսնել, քանի որ, ինչպես ասում են, ջուրը մաշում է քարը։ Ես շատ եմ ուզում, որ նա բաժանվի կնոջից։
Նրան նման ընտանիք պետք չէ։ Ավելին, հարսս չի ցանկանում ևս մեկ երեխա լույս աշխարհ բերել: Երևի ես էլ եմ մեղավոր, որ ընտանիքս չեմ փրկել ու որդուս մենակ եմ մեծացրել։ Նա ճիշտ օրինակ չուներ։ Բայց ես կփորձեմ նրան հետ պահել սխալներից: Չի կարելի պարզապես հուսահատվել և ձեռքերը լվանալ, քանի որ վտանգված է իմ միակ երեխայի ճակատագիրը. Նյութը հրապարակման պատրաստեց News415Media-ն
