Մի քանի ամիս առաջ մի ընտանիք տեղափոխվեց մեր կողքի բնակարան։ Ես չգիտեի, թե ովքեր են նրանք, բայց մի օր առիթ ունեցա հանդիպելու։ Մի անգամ ես խանութից վերադառնում էի լիքը տոպրակներով, իսկ նրանք նոր էին մոտենում մուտքին։ Նրանք տեսան ինձ, տղամարդն առաջարկեց օգնել տանել տոպրակները: Տան վերելակը չէր աշխատում, իսկ այդ տղամարդը սիրով իմ գնումները հասցրեց 5-րդ հարկ։ Նա անընդհատ կրկնում էր, որ պետք չէ շնորհակալություն հայտնել։
Սակայն որոշեցի նրան ու կնոջը թեյի հրավիրել։Նրանք համաձայնեցին և ես այդպես իմացա նրանց պատմությունը: Պարզվում է՝ նրանք Արցախից են։ Նրանց տունը ավերվել է, ինչի պատճառով նրանք հայտնվել են այստեղ։ Պա տերազմից առաջ նրանք նոր էին ավարտել իրենց տան վերանորոգումը, իսկ հիմա ամեն ինչ նորից սկսում են զրոյից։ Նրանք վարձով են ապրում այս բնակարանում, մինչև պլաններ կազմեն։ Այսպիսով, մենք սկսեցինք շփվել: Նրանք հաճախ ինձ օգնում են, հարցնում են առո ղջությանս մասին:
Ես սկսեցի ուշադիր նայել նրանց ու հասկացա, որ նրանք լավ ու աշխատասեր մարդիկ են։ Եվ նաև շատ գեղեցիկ զույգ են: Նրանք ամուսնացած են ավելի քան 10 տարի և շատ ջերմ են միմյանց նկատմամբ։ Նրանց դուստրը սիրուն է: Այսպիսով, նրանց ես շատ եմ հավանում: Եվ ես մտածեցի իմ բնակարանը կտակեմ նրանց։ Ես իմ ամբողջ կյանքն ապրել եմ ինձ համար և ուրեմն ինչ-որ լավ բան կանեմ ուրիշների համար։ Հատկապես այսպիսի հրաշալի մարդկանց համար։
Չգիտեմ, երևի խելքս թռցրել եմ, բայց ես դեռ կարծում եմ, որ դա հիանալի գաղափար է: Միգուցե ինչ-որ բան առաջարկեք: Արժե արդյոք դա անել: Խմբագրության կարծիքը. Մենք կարծում ենք, որ գաղափարն իսկապես լավն է: Պարզապես պետք է համոզվել, որ ամեն ինչ իրավաբանորեն ճիշտ է և պաշտպանում է տատիկի շահերը։ Ոչ մի վատ բան չկա, երբ միայնակ տատիկն օգնում է սարսափելի իրավիճակում հայտնված մարդկանց։ Ի վերջո, ունեցվածքն այն աշխարհ չի կարելի տանել: Ինչ կարծիքի եք այս մասին։ Նյութը հրապարակման պատրաստեց News415Media-ն
