Մարդս շատ խստապ ահանջ ու բռիա: Երբ նոր էինք ծանոթացել մտածում էի դե տղամարդը պիտի խիստ լինի, իր ասածի, բայց տարիների ընթացքում ինչքան սուս մնացի, էնքան ամեն ինչ բարդացավ: Ամեն ինչ սկսվեց հագուստից, երբ ստիպում էր փակ ու հասարակ հագնվեի, հետո եկան գեղեցկության սրահ այցելելու արգ ելքներն ու արդյուքնում ամուսնությունը ընդամենը մի քանի տարի անցա դարձա տնային բանտարկյալ: Իր դեպքում ստիպում է, որ ամեն ինչ կոկիկ ու գեղեցիկ լինի:
Իր համար չի խնայում ու միշտ թանկարժեք օծանելիքներ, բրենդային հագուստներ ու կոշիկներ է գնում, իսկ իմ նվերները միշտ կենցաղային են: Վերջերս էլ իրեն սպիտակ սպորտային կոշիկներ էր գնել ու հիմա էլ ամբողջ օրը իր կոշիկների սպիտակության մասինա մտածում: Գիշերն աշխատանքից գալիսա ստիպումա բամբակի փայտիկներով կոշիկները փայլեցնեմ, որ հանկարծ մի բիծ չլինի վրան: Ինձ լրիվ սպասուհու տեղա դրել: Արդեն ներվերս չի հերիքում չգիտեմ ինչ անեմ:
