News415Media-ն գրում է․ Օ՜, ես մոռացել էի կերակրել: Նա առանձին տուփի մեջ է, այս լքված փոքրիկը… ― Բուժքույրն ինքն իրեն նախատեց ու շտապ քայլերով գնաց հիվանդասենյակ, որտեղ պառկած էր վեց ամսական տղան, որին այստեղ բերել էին մանկատնից: Նա ծանր հիվանդ էր: Նրան խնամում էր մի ուսանող աղջիկ: Համեստ, կարելի է ասել ինքնամփոփ, նա սովոր չէր անձնական պատմություններով կիսվել: Բայց իմ բախտը բերեց, մենք խոսեցինք, և նա պատմեց, թե ինչպես է որոշել մայրություն անել լքված երեխաներին։
Այդ պահին նա պրակտիկա էր անցնում մանկական բաժանմունքներից մեկում, որտեղ պառկած էին շատ փոքրիկ երեխաներ՝ նորածիններ ու մի քանի ամսական փոքրիկներ։ Նրանք պառկած էին իրենց մայրերի հետ՝ շրջապատված սիրով ու հոգատարությամբ։ Կարելի է նույնիսկ ասել գերպաշտպանված: Միշտ լավ սնված, մաքուր, հանգստացած: Զգոն երիտասարդ մայրերը պտտվում էին մահճակալների շուրջը և հետևում բժշկի կամ բուժքրոջ յուրաքանչյուր շարժմանը։
Երեխաներն իրենց կյանքի առաջին իսկ օրերից զգում են ջերմություն և հոգատարություն, ցույց են տվել իրենց բնավորությունը, ցանկացած անհարմարության կամ պարզապես ուտելու ցանկության համար աղմուկ են բարձրացնում: Եվ մայրիկները լացի առաջին իսկ ձայնից շտապում են կատարել նրանց ցանկությունները: Իսկ այդ փոքրիկին մոռացել են։ Նա ոչ մեկին պետք չէ, և ուժասպառ փոքրիկը ջրազրկված, կեղտոտ տակդիրների մեջ ոչ թե ճչում է, այլ կամացուկ նվվում է: Գոռալու ուժ չուներ, կարծես հասկանում էր, որ իր կանչին ոչ ոք չի արձագանքի, ոչ ոք չի շտապի օգնության գալ։
Վազելով եկավ բուժքույրը, միլիոնավոր փոքրիկ ասեղներ խրված էին նրա մարմնի մեջ, սառը սալիկապատ հատակը լողաց նրա ոտքերի տակ, արցունքները խոսեցին աչքերից. խե՜ղճ փոքրիկ։ Նա վճռականորեն որոշեց իր ամբողջ ազատ ժամանակը անցկացնել հի վանդանոցում՝ օգնելով լքված տղային։ Օրերն անցնում էին, երեխան վերականգնվում էր, ի դեպ, հենց այդ բուժքրոջ խնամքի և ուշադրության շնորհիվ։ Եվ ստուգելու էր եկել մի կին, ով, ինչպես պարզվեց, պատրաստ ուներ որդեգրման համարյա բոլոր փաստաթղթերը։
Բժիշկները թույլ տվեցին տեսակցել տղային։ Մի քանի օր անց երեխային տարան: Չնայած, այն բանին, որ 6 ամսվա ընթացքում երեխան արդեն բավականաչափ տառապել էր, նա հայտնվեց հոգատար մոր ձեռքերում։ Բուժքույրը հաճախակի այցելության էր գնում: Նա հավատացած է, որ այդ ընտանիքում փոքրիկը կմեծանա որպես երջանիկ տղա։ Ուսանող աղջիկն իր կյանքը նվիրեց հիվանդանոցի որբերին և շատ լքված երեխաներ հենց նրա շնորհիվ իմացան ինչ է մայրական հոգատարությունն ու ջերմությունը:
Նյութը հրապարակման պատրաստեց News415Media-ն
