Սկեսուրս մոտ վեց ամիս առաջ է տեղափոխվել մեզ մոտ, նրա խոսքով՝ ընդամենը մի երկու շաբաթով։ Նա եկավ առանց նախազգուշացման, առանց որևէ մեկին տեղյակ պահելու: Մի գեղեցիկ օր կանգնեց մեր բնակարանի շեմին – իր հսկայական պայուսակներով … Պատճառն այն է, որ նրա բնակարանը շտապ վերանորոգման կարիք ուներ: Նա որոշեց, որ ժամանակն է փոխել ամեն ինչ: Դե, եթե այդպես է, բարի գալուստ, ինչպես ասում են։ Մենք նրա հետ նորմալ հարաբերություններ ունեինք: Ի վերջո, նա ամուսնուս մայրն է և մենք մի քանի օր կհամակերպվենք: Բայց երբ զրուցում էինք, հիշեցի մի ասացվածք՝ ինչքան հեռու է, այնքան հարազատը մոտ է։
Այնուամենայնիվ, այն ժամանակ ես դեռ չգիտեի, թե ինչ է ինձ սպասում։ Ես առողջական խնդիրներ ունեմ, սնվում եմ հատուկ սննդակարգով: Ես պատրաստում եմ ամբողջ ընտանիքի համար, միանգամից շատ, որ երկար ժամանակ բավարարի։ Իսկ ինձ համար պատրաստում էի առանձին: Բայց խո րամանկ սկեսուրս սիրում էր գիշերները վեր կենալ և ուտել այն, ինչ ես պատրաստել էի ինձ համար։ Ես նույնիսկ սկսեցի իմ բոլոր ապրանքները դնել սառնարանի առանձին դարակի վրա: Ես չեմ կարող սոված նստել և սովորական սնունդ ուտել՝ մեծ ռիսկ է դա: Իսկ սկեսուրս, որը մեզ հավատացնում էր, որ մեզ մոտ է եկել երկու շաբաթով, գրեթե վեց ամիս է, ինչ մեզ մոտ է ապրում։
Եվ սառնարանի բոլոր համեղ բաներից ուտում է հատկապես իմ սմբուկն ու խաշած հավի փափկամիսը։ Ի վերջո, ես չեմ կարող երեք անգամ ավելի շատ ուտելիք գնել, ավել գնումներ կատարել: Նա նույնիսկ հաց չի գնում: Հետո նկատեցի, որ նա քնում է ողջ ցերեկ, իսկ գիշերը արթուն է մնում: Ես սկսեցի նրան արթնացնել ցերեկը, որպեսզի նա գիշերը քնի և չմտնի իմ ուտելիքի մեջ։ Բայց նա սկսեց կողպել դուռը։ Չեմ կարող անհանգստացնել նրան, ինչպե՞ս կարող եմ համարձակվել: Եվ այսպես շարունակ, առավոտյան ես նորից առանց նախաճաշի եմ մնում, կեսօրին՝ առանց ճաշի։ Ես խոսեցի ամուսնուս հետ, բայց նա պարզապես չի ուզում լսել ինձ: Ես սկսեցի սնվել մեր իմ տան մոտ գտնվող սրճարանում։
Մատուցողուհուն պատմեցի իմ դրության մասին, խոսեցի խոհարարի հետ: Պատրաստում է ճաշացանկից այն ուտեստները, որոնք կարող եմ ուտել, բայց միայն առանց համեմունքների և առանց որոշ բաղադրիչների։ Բայց սա բավականին թանկ է: Մտածում եմ սառնարանի վրա կողպեք դնել։ Բայց ես չեմ ուզում դրան հասնել: Ի վերջո, ամուսինս և երեխաներս նույնպես օգտվում են սառնարանից: Խնդիրն այն չէ, որ նա ուտում է իմ ուտելիքը, նա ուտում է ամեն ինչ, ինչ դրված է սառնարանում: Երեխաներս քաղցած են մնում, Ես սկսել եմ պատրաստել մեծ չափաբաժնով, բայց միևնույնն է, չի հերիքում, երբ աշխատանքից վերադառնում ենք տուն, սառնարանն ու կաթսաները դատարկ են: Գուցե նա խնդիրներ ունի ոչ թե ախորժակի, այլ գլխի՞ հետ։
Նյութը հրապարակման պատրաստեց News415Media-ն
